هایکوهای امید - همدردی با بلازدگان ژاپنی



دریا و ستاره ها
ساکت تر از همیشه
شب پیش از زلزله


سونامی آمد و رفت
اشک چشمهایت اما
آوار تر است - ویران ترم کرد


هنوز بوی چای می دهد
قوری چای سالم مانده
تنها یادگار مادربزرگ


چشمهای بادامی سیاه
از غرب تا شرق کشانده بودتش
جوان ناکام


بر تکه تخته ای شناور
ساکی می نوشد کسی
« به سلامتی زندگی »


روی آوارهای خانه ای
ساکی می نوشد کسی
« به سلامتی زندگی »


بر تپه ای مشرف بر روستای سونامی زده
ساکی می نوشد کسی
« زندگی و دیگر هیچ چ چ »


مردان مشغول آوار برداري
زنان مشغول آشپزي
وقت ناهار نزديك است


زل زده به سیب زمینی ِ روی آتش
کودک زلزله زده
در فکر برنج و سوشی

مهدی شادکار
فروردین ۱۳۹۰ - پاریس
http://haikuyeomid.blogfa.com/post-2.aspx

0 نظرات:

ارسال یک نظر